( पुजारी भाग १) जेव्हा मी फक्त 21 वर्षांची होते
नमस्कार मित्रांनो! ही कथा कुपच वेगळी आहे शेवट पर्यंत नक्की पहा, आणि आपल्या rk marathi story या चॅनेल वर नवीन असाल तर subscribe करा, तुमचा जास्त वेळ न घेता कथेला सुरूवात करूया माधुरीच्या भाषेत, तर मित्रानो माझं नाव माधुरी आहे,आणि मी ओरंगाबद ची आहे, आणि ही गोष्ट तेव्हाची आहे, जेव्हा मी फक्त 21 वर्षांची होते, मी दिसायला खूप सुंदर होते, आणि मला मोठ्या माणसांशी मैत्री करण्याची खूप आवड होती, मला लहान मुलांशी मैत्री करायला कधीच आवडलं नाही, पण गल्लीतले मुलं माझ्यासमोर फिरत असायची, मला इम्प्रेस करण्याचा प्रयत्न करत असायची, पण मी त्यांना कधीच भाव दिला नाही, मध्यमवयीन माणसांना पाहून माझं मन नेहमी फडफडत असे, माझ्या घरापासून काही अंतरावर एक छोटंसं मंदिर होतं, मंदिरात एक नवीन पुजारी आला होता, तो स्वत:ला बालब्रह्मचारी म्हणवून घेत असे,
त्याचे वय साधारण 42 वर्षे होते, पण त्याचे शरीर खूप घट्ट होते, मी आठवड्यातून चार-पाच वेळा देवळात जायचे, देवळात तो माझ्याकडे खोडसाळ नजरेने पाहत असे, मला त्याच्या हेतूबद्दल शंका येऊ लागली, पण मनातल्या मनात मला ही तो आवडत होता,कारण त्याचे शरीर खूप घट्ट आणि ते खूप आकर्षक दिसत होते. एके दिवशी मी अगदी पहाटे मंदिरात पोचले, तिथे पोचल्यावर पुजारी आंघोळ करत असल्याचे दिसले, तो माझ्याकडे पाहून हसला, आणि माला थांबण्याचा इशारा केला.
- New story( पुजारी भाग १) जेव्हा मी फक्त 21 वर्षांची होते
तो उघड्यावर नळाखाली आंघोळ करत होता. त्याचं घट्ट शरीर खूप छान दिसत होते. त्याने पातळ पांढरे धोतर घातले होते. मी त्याच्याकडे लाजत हळुच पाहत होते. कदाचित त्याला माहित झाले असेल, की मी त्याला पाहत आहे. ओले धोतर असल्यामुळे, त्याचे संपूर्ण अस्तित्व स्पष्ट दिसत होते, माझे डोळे त्याच्यापासून दूर जाण्याचे नाव घेत नव्हते, तो आता कपडे बदलू लागला, आता तो माझ्याकडे आला आणि म्हणाला, आता चलं मी तुला पूजा करून देतो, पूजा झाल्यावर त्याने शांतपणे माझ्या पूजेच्या ताटात, गपचीप एक चिठी टाकली, पण मी ती टाकताना पाहिली होती, पण मी त्याला असे दाखवले,जणू मला काहीच माहित नाही, घरी जाताना मी वाटेत ती चीठी उघडली, त्यात लिहिलं होतं, तू खूप सुंदर आहेस, हे वाचून माझ मन खूप खुष झालं, मी सुंदर होतेच, पण त्याच्या बोलल्याने माझं मन आतून का फडफडलं कळत नाही, मी शांतपणे माझ्या घरी आले, आणि माझ्या घरच्या कामात गुंतले, मग रात्री मी जेवन केले आणि जेवण करून झोपले,मी नुकतीच थोडा वेळ झोपलेच होते, लगेचच मी स्वप्नात पाहिले की पुजारी माझ्याबरोबर खूप खोडसाळ कृत्य करत होता,
आणि मला ही त्याच्यी कृत्य खूप आवड होत, अचानक माझे स्वप्न तुटले, आणि मी आजूबाजूला बघून खुप निराश झाले, अरे यार, हे एक स्वप्न होत, काश हे सर्व प्रत्यक्षात घडले पहीजे होते, असे विचार करत करत मला पुन्हा झोप लागली, मला वाटते की ते स्वप्न पुन्हा मला कधी येइल. मी आज सकाळी खूप लवकर उठले, मला वाटले की देवळात जावे, आणि मी पुजाऱ्यालाही भेटेन, त्याच्या हि मनातलं कळेल, शेवटी त्याच्या ही मनात काय चालले आहे, मी पटकन आंघोळ करून तयार होऊन देवळात गेले, मी पाहिले की पुजारी पुन्हा तेच धोतर घालून आंघोळ करत होता, यावेळी त्याने आंघोळ करायला बराच वेळ घेतला होता, आणि मला बसण्याचा इशारा केला होता, मी तिथ बसून त्याच्याकडे बघत होते,
थोड्या वेळाने तो आंघोळ करून आला आणि म्हणाला चल तुझी पूजा करून देतो, तो माझ्याकडे पुन्हा पुन्हा खूप लक्षपूर्वक पाहत होता, कदाचित त्यालाही माझ्या मनात काय चालले आहे हे जाणून घ्यायचे होते, मी पण काही माहिती नसल्या सारखे वागत होते, ना मी त्याला त्या चीटी बद्दल पण विचारले नाहि, थोडा वेळ पूजा करून तो माझ्याकडे आला. हळूच तो म्हणाला, तू खूप सुंदर आहेस, मी म्हणाले, पुजारी तुम्ही तर बालब्रह्मचारी आहोत, अशी गोष्ट तुम्हाला शोभत नाही, तो म्हणाला हो, हे सगळं ठीक आहे, पण मीपण माणूसच आहे, माझंही मन आहे, कधी कधी ती वाहून जातं ना, बरं तु सांग मी अंघोळ करत असताना तू काय बघत होतीस, मला थोडी लाज वाटली, पण हिंमत करुन बोलले, काही नाही पुजारी मी नुसतं असं बघत होते, आणि दुसरं काहीच नाही, मग पुजारी हसला आणि म्हणाला बर सांग मी तुला कसं वाटतोय ते सांग,
मी म्हणाले, पुजारी तुम्ही खूप मोठे आहोत, मला तुमची भीती वाटते, तुम्ही मोठे खेळाडू आहोत अस वाटतय, यावर तो म्हणाला, अग, चल थोडा वेळ आपण बोलू या, आत्ता इथे कोणीच नाही, मी हो म्हणत मान हलवली आणि आम्ही दोघे बसलो, अचानक पुजारी माझ्याकडे बघून म्हणाला, मला तू खूप आवडतेस, मला वाटलं मी तुला मिठी मारावी, मग मी म्हणाले, कि बालब्रह्मचारीच्या नावाखाली तुम्ही खूप एन्जॉय केलं आहे, असं वाटतंय, तुम्ही खूप वाईट माणूस आहे मला असं वाटतंय, मी सगळ्यांना तुमबद्दल सांगेन, असं मी नाटक करत म्हणाले, पुजारी जरा घाबरला, . प्लीज असं करू नकोस, मी तुला काही करणार नाही. तु कुणाला काही बोलली तर माझी बदनामी होईल, मग मी म्हणाले ठीक आहे, मी म्हणणार नाही, पुजाऱ्याला आता थोडा दिलासा मिळाला, मग पुजारी म्हणाला, तुझं नाव सांग, मी म्हणाले की लोक मला मधू म्हणतात, ठीक आहे, आता मी जाते, पण मी उद्या संध्याकाळी पुन्हा येईन, मला आणि तुम्हाला बोलायचे आहे, असे बोलुन मी हसून तिथून निघुन गेले, दुसर् या दिवशी संध्याकाळी साडे सहा च्या सुमारास मी मंदिरात गेले, पुजारी एकटाच बसलेला होता, हे पाहून मी विचारलं, अरे पंडीत, जि आज तुम्ही जरा काळजीत वाटत आहोत, त्यावेळी अंधार पडला होता, मी त्यांचे गाल पकडून दाबले,
( पुजारी भाग १) जेव्हा मी फक्त 21 वर्षांची होते
मग ते हसले आणि माझा हात धरून म्हणाले, अरे सानिया, मला भीती वाटत होती, की तू माझ्यावर रागावली आहेस, मी नाटक केले आणि म्हणाले नाही, असे काही नाही, मी म्हणाले पंडित तूमचे वय खुप आहे, तुम्ही आतापर्यंत लग्न केलं नाही का, तो म्हणाला मी लग्न केलं आहे पण माझी बायको गावात राहते, आणि मी इथे तरस्त आहे, मी म्हणाले मग बायकोला तुझ्याकडे का बोलावत नाहीस, पुजारी म्हणाला, माझी बायको शहरात येते तेव्हा ती आजारी पडते, म्हणून तिला गावात राहायला आवडतं, मी म्हणाले, पुजारी, मग तुला तुझ्या बायकोची खूप आठवण येत असेल. तर पुजारी म्हणाला, हो, मला तिची खूप आठवण येते, पण काय करू, मी पुजाऱ्याला धीर दिला, त्याच्या खांद्यावर हात ठेवला, त्याने माझ्या खांद्यावरून हात उचलला, आणि पप घेतले, मी जरा घाबरले, मग पुजारी माझा हात धरून मला खोलीत घेऊन गेला आणि म्हणाला, प्लीज आज माझ्या बायकोची उणीव भरून काढ, मला तिची खूप आठवण येत आहे, मी नाटक करत म्हणाले, मी कसे काय तिची उणीव करू शकते?
तर पुजारी म्हणाला, तू आज माझी बायको बन, मी संकोच करत म्हणाले, इथे कोणी आले तर, पुजारी म्हणाला आज इथ कोणी येणारं नाहि,असे म्हणत पुजाऱ्याने मला मिठी मारली, खोलीत खूप कमी प्रकाश होता, पुजाऱ्याने मला ग्लासमध्ये जुस दिला आणि म्हणू लागला, पटकन पे आणि सांग, कसं आहे,ते जुस प्यायल्याबरोबर, मला गुंगी चढायला लागली, मी म्हणाले तुम्ही आधी किती बायका बनवल्या आहेत, पंडित म्हणाला, अरे मधु, फक्त तू दुसरी आहेस, त्याआधी एका ४० वर्षाच्या बाईबरोबर मस्ती केली होती, ती विधवा होती, मी म्हणाले अरे पूजारी, मी तर बिना लग्नाची आहे, असं बोलून मी नखरे दाखवू लागले, पण हळूहळू माझ्या भावनाही वितळायला लागल्या,आणि जेव्हा मी माझे शरीर आणि मन त्याच्या हाती सोपवले, मला कळले नाही, जेव्हा मी भानावर आले, तेव्हा खूप उशीर झाला होता, मी थोडी घाबरले होते, पुजारी मला सॉरी म्हणू लागला, मी रागाचा नाटक करुन मी घरी जायला सांगू लागले, पुजाऱ्याने मला थोडा वेळ थांबण्यास सांगितले, मी थोडा वेळ बसून खोटा राग दाखवत राहिले, तो म्हणाला तु मला खूप आवडतीस, तू रोज माझ्याकडे ये, माझ्या मनाचंही मनोरंजन होईल, आणि तुझं मनोरंजनही होईल.
मी होकारार्थी मान हलवली आणि त्यानंतर मी माझ्या घरी आले. ही प्रक्रिया जवळपास सहा महिने चालली, त्यानंतर माझं लग्न झालं आणि मी माझ्या सासरी गेले, मग मी पुजाऱ्याला कधीच भेटू शकले नाही, कारण माझ्या लग्नानंतर , पूजारी पण तेथून बायकोला भेटायला गावी गेला होता,
*NEXT PART* पुजारी भाग 2 जेव्हा मी फक्त 21 वर्षांची होते